Het Takaroa Compendium
Niet-zeilers vragen het zich misschien af, of misschien hebben zij gewoon een blind vertrouwen in ons vakmanschap. Maar als wij een gebied willen bevaren waar wij nog nooit geweest zijn, dan moeten wij er redelijk van uit kunnen gaan dat wij niet zullen verongelukken door de aanwezigheid van verraderlijke verrassingen. Ondieptes, straffe stromingen, schietoefeningen van het leger, om er maar een paar te noemen. Ook hebben wij informatie nodig over de voorzieningen. Kunnen wij daar aan brandstof geraken? En is het water drinkbaar? Is er een McDonalds voor Wouter? Hebben ze daar een weerbericht?
Die informatie staat in de zogenaamde pilot books. We konden helaas niets vinden over de Tuamotu Eilanden, ook niet tussen de boeken van Thomas Siffer, en zelfs niet in de gespecialiseerde boekhandel in Nederland (Nancy had het boek dan kunnen meebrengen met het vliegtuig). De Tuamotu archipel bestaat uit zowat 80 koraaleilandjes die verspreid liggen over een gebied zo groot als West-Europa. Navigatie in deze contreien is heel moeilijk omdat de eilandjes nauwelijks boven de zeespiegel uitsteken en daarom moeilijk te zien zijn; vandaar ook dat de streek gemeden werd in het pre-gps tijdperk.
Gelukkig volgen alle zeilers op de Pacific min of meer dezelfde route en hebben ze dus min of meer dezelfde problemen, die ze graag met elkaar bespreken in min of meer dezelfde bars. Zo werd ons, op het terras van Nuku Hiva, het Soggy Paws Compendium aanbevolen, dat gratis als pdf te downloaden is. De uitgevers, zelf zeilers, zijn natuurlijk niet overal geweest en daarom vragen ze aan collega-zeilers om updates te sturen. Onze dankbaarheid was nog groter dan het aantal megabytes dat we moesten zien wegtikken, kilobyte per kilobyte.
Dr NO vertrok dus met dat compendium op de computer, naar Raroia, waar destijds de Kon Tiki geland is, het rieten vlot van Thor Heyerdahl. Raroia staat in het compendium goed beschreven. De wind had het echter niet zo goed begrepen tijdens deze oversteek van 430 zeemijlen, en we kozen ervoor om een comfortabeler koers uit te zetten, naar Takaroa. Le Grand Bleu was een week voorop en lag al voor anker bij Fakarava.
Over Takaroa stond er echter zo goed als niets in het compendium. Met nog meer aandacht dan gewoonlijk het geval is, zijn we dan maar de lagune binnengevaren op basis van de informatie die we op onze electronische kaart hadden.
We hebben alle details van dit nautisch avontuur goed genoteerd in het logboek, en een update gestuurd naar Soggy Paws. Zij hebben deze informatie nu opgenomen in hun compendium, dat je kunt bekijken op http://svsoggypaws.com/files/The%20Tuamotus%20Compendium.pdf (De bijdrage van Dr NO staat op pagina 117)
Je mag dus zeggen dat Dr NO, in zekere zin, een beetje ontdekkingsreiziger geweest is. Daar zijn we, eerlijk gezegd, wel fier op.